Już za rok: 100 tysięcy studentów zagranicznych w Polsce!
Po Białymstoku internacjonalizacja w Polsce nigdy nie będzie już taka jak wcześniej. Trzy dni, siedem sesji plenarnych, pięć sesji równoległych, wydarzenia towarzyszące, gala nagrody „Gwiazdy Umiędzynarodowienia 2023” i konkursu INTERSTUDENT, posiedzenie Prezydium KRASP i spotkanie uczelni programu „Incubating Freedom”, ponad 200 uczestników, 50 mówców i znakomici goście (ministrowie, ambasadorzy, prezesi PAN, NAWA, FRSE, OPI...) – to najkrótszy bilans konferencji roku, najważniejszego i największego wydarzenia w terminarzu osób zajmujących się internacjonalizacją nauki i szkolnictwa wyższego. Za nami konferencja „Studenci Zagraniczni w Polsce 2023” (8-10 lutego), którą wspólnie zorganizowali, w ramach programu „Study in Poland”, Fundacja Edukacyjna Perspektywy, KRASP i Uniwersytet Medyczny w Białymstoku.
– Białystok to miasto wielokulturowe, miasto wielu religii i wielu perspektyw, a z drugiej strony to miasto akademickie, siedziba kilkunastu świetnych uczelni – mówił prof. dr hab. Adam J. Krętowski, rektor Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku, otwierając XVI konferencję „Studenci Zagraniczni w Polsce”. – Umiędzynarodowienie dla uniwersytetu, którym kieruję, ale też dla innych białostockich uczelni i dla całego miasta czy regionu stanowi fundament rozwoju. Dlatego traktuję jako wielkie wyróżnienie fakt, że konferencja na temat internacjonalizacji organizowana jest w Białymstoku, a jej gospodarzem został właśnie białostocki Uniwersytet Medyczny.
W czasie białostockiej konferencji poruszone zostały wszystkie kluczowe problemy, przed którymi stoi dziś polskie szkolnictwo wyższe w kontekście internacjonalizacji. Przede wszystkim mowa była o wyzwaniach związanych z wojną w Ukrainie, ale też o kierunkach rozwoju uniwersytetów europejskich. Omawiano półmetek inicjatywy IDUB, umiędzynarodowienie studiów medycznych i edukację w zakresie IT. Usłyszeliśmy też o planach rozwojowych MEiN i głównych organizacji zaangażowanych w internacjonalizację. Były wystąpienia gości specjalnych – m.in. ambasadora Ruandy, przedstawicieli rządu… A słowem, które biło rekordy frekwencji, było „współpraca” – międzynarodowa, międzydziedzinowa, międzyludzka wreszcie. Krótko: nikt, kto przyjechał na XVI konferencję „Studenci Zagraniczni w Polsce” do Białegostoku, na brak inspiracji, wrażeń i nowej wiedzy narzekać nie może!
Nie ilość, ale jakość internacjonalizacji
Otwierając konferencję, prof. Teofil Jesionowski, rektor Politechniki Poznańskiej, jako przedstawiciel Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich i przewodniczący Konferencji Rektorów Polskich Uczelni Technicznych, podkreślał, że dzisiaj idea umiędzynarodowienia uniwersytetów polskich to najgłębszy wyraz odpowiedzialności za przyszłe pokolenia. Prof. Jesionowski przekonywał też: – Zarówno pandemia, jak i wciąż trwająca na Ukrainie wojna uświadamiają nam, jak istotna jest obecnie współpraca i podejmowany razem wysiłek zadbania o jakość kształcenia, o wspólne wypracowanie potencjału w dążeniu do rozwoju. Dlatego ta konferencja stanowi ważny etap umacniania tej współpracy, wymiany pomysłów, nawiązywania nowych przyjaźni.
Dalej odnosząc się do jednego z istotniejszych konferencyjnych wątków, czyli uniwersytetów europejskich (już 18 polskich uczelni funkcjonuje w takich konsorcjach), rektor Jesionowski zaznaczył, że dla polskich uczelni najważniejszym obecnie zadaniem powinno być włączenie w swoje sojusze także partnerów z Ukrainy. Na koniec prof. Jesionowski powiedział: – Dziś w umiędzynarodowieniu ważniejsza niż rosnące liczby studentów zagranicznych jest jakość. I niech to będzie motywem przewodnim wszystkich naszych dyskusji.
Umiędzynarodowienie za zakrętem
Nawiązując do tych słów i wezwania do współpracy środowiska akademickiego i instytucji z otoczenia uniwersytetów, Waldemar Siwiński, założyciel Fundacji Edukacyjnej „Perspektywy”, przyznał: – Kiedy dwadzieścia lat temu inicjowaliśmy program „Study in Poland”, właśnie o to nam chodziło, by pod wspólnym logiem zawalczyć o umiędzynarodowienie polskich uczelni. Dlatego czuję dziś prawdziwe wzruszenie, kiedy słyszę, że całe środowisko, nie tylko uczelnie, ale też instytucje z otoczenia akademickiego, mówi o współdziałaniu na rzecz internacjonalizacji.
Prezes Siwiński powiedział też, że polskie środowisko akademickie w 2023 roku jest po dwóch pomyślnie zdanych egzaminach w kontekście internacjonalizacji. – Szczęśliwie minęliśmy zakręt pod tytułem pandemia, podobnie dobrze poradziliśmy sobie z zakrętem pod tytułem wojna w Ukrainie i, co jest wyjątkowe w skali świata, mimo tych problemów liczba studentów zagranicznych na polskich uczelniach nie spadła! To efekt wielkiego wysiłku średniej kadry na uczelniach – pionów współpracy zagranicznej, pionów rekrutacji studentów z zagranicy, ale też pionów rozwoju uczelni. I tego sukcesu państwu gratuluję!
Serce III misji uniwersytetów: pomoc uchodźczyniom
Tematem pierwszej sesji plenarnej była wojna na Ukrainie i wyzwania, jakie w jej kontekście stoją przed uczelniami polskimi i przed internacjonalizacją. Prof. Jerzy Lis, rektor Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie i przewodniczący komisji ds. współpracy międzynarodowej KRASP, wskazał, że trwająca wojna na Ukrainie stawia teraz przed polskim środowiskiem akademickim nowe wyzwanie. – Obecnie bardziej niż bieżąca pomoc potrzebne jest budowanie trwałych struktur partnerskiej współpracy – mówił prof. Lis. – To one staną się w niedalekiej przyszłości fundamentem, na którym odbudowana zostanie ukraińska nauka.
Na element budowania trwałych struktur zwracał też uwagę dr Dawid Kostecki, dyrektor NAWA. Pomóc w tym mógłby m.in. program „Solidarni z Ukrainą – Uniwersytety Europejskie”, w ramach którego polskie uczelnie stowarzyszone w europejskich konsorcjach uniwersyteckich mogą włączać ukraińskich partnerów we wspólne działania projektowe i tak budować podwaliny pod przyszłą współpracę. – Niezwykle istotne jest przy tym, by uczelnia nie myślała tylko o swoich celach czy o celach swojego sojuszu, ale by wypracowywać trwałe rozwiązania, jakie mogłyby znaleźć zastosowanie ogólne, by dzielić się dobrymi praktykami.
W czasie tej sesji głos zabrała także dr Bianka Siwińska, prezeska Fundacji Edukacyjnej Perspektywy, która m.in. przedstawiła założenia projektu „Incubating Freedom for Ukraine – Adapting Women to Digital Economy” i zauważyła, że dziś jednym z ważniejszych wyzwań w kontekście III misji uniwersytetu jest zadbanie o uchodźczynie z Ukrainy. – Ta pomoc to dzisiaj „serce” III misji uniwersytetu! – mówiła dr Siwińska. – Otoczenie naszych uczelni się zmienia i dziś w tym otoczeniu bardzo istotną grupą interesantów są osoby, które uciekły przed wojną w Ukrainie i na razie długo pozostaną z nami.
Jak podkreślała dr Siwińska, opierając się na badaniach ankietowych przeprowadzonych przez Perspektywy i ich partnerów ukraińskich, uchodźczynie w Polsce to najczęściej kobiety z wyższym wykształceniem, których potencjał się marnuje, a w dodatku postępuje ich psychiczna dewastacja w związku z niepewną sytuacją tych kobiet. – Dlatego naszym obowiązkiem jest zadbanie o te kobiety, a także wykształcenie ich tak, by mogły współtworzyć cyfrową przyszłość Ukrainy.
Uniwersytet zatroskany
W ramach I sesji plenarnej z dyskutantami połączyła się online (konferencja miała charakter hybrydowy i możliwe było uczestniczenie w niej zdalnie) prof. dr hab. Bogumiła Kaniewska, rektorka Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu i przewodnicząca Konferencji Rektorów Uniwersytetów Polskich. Przedstawiła ona tezę, że obecnie internacjonalizacja uczelni polskich osiągnęła poziom, w którym należałoby już zacząć traktować nasze uniwersytety jako instytucje międzynarodowe. – I chociaż wciąż pokutuje u nas podział na studentów polskich i studentów zagranicznych, to jeśli pomyślimy z perspektywy studenta, musimy zauważyć, że wszystkich kształcimy w jednym i tym samym celu: pracy w środowisku globalnym. I w tym znaczeniu nie ma już różnic między studentem polskim a zagranicznym.
Odnosząc się natomiast do kwestii ukraińskiej, prof. Kaniewska podkreślała: – Nauka powinna troszczyć się o świat w wymiarze globalnym. Z tego punktu widzenia drenaż intelektualny Ukrainy staje się problemem dla nas wszystkich, jest niekorzystny nie tylko dla ukraińskiej nauki, nie tylko dla Europy, ale dla całego świata. I odpowiedzialność uczelni za przeciwdziałanie temu zjawisku jest odpowiedzialnością globalną.
Rwanda ceni polską jakość kształcenia
Uczestnicy konferencji mieli okazję wysłuchać wystąpień super-gości konferencji: 9 lutego przemawiali m.in. pan Anastase Shyaka, ambasador Rwandy, oraz prof. Marek Konarzewski, prezes Polskiej Akademii Nauk, a ostatni dzień obrad rozpoczęło wystąpienie Dariusza Piontkowskiego, wiceministra edukacji i nauki (MEiN objął patronatem białostocką konferencję).
Rwandyjski ambasador zwracał uwagę na możliwe pola współpracy Polski i Rwandy – to przede wszystkim kształcenie doktorantów (szkolnictwo wyższe Rwandy jest stosunkowo młode i na uczelniach w Rwandzie brakuje nauczycieli akademickich w stopniu doktora i wyższym), stypendia dla najzdolniejszych studentów, umożliwiające im kształcenie się w Polsce, oraz edukacja w obszarze STEM, tak dla kobiet, jak i mężczyzn. – Wykształcenie inżynierskie, medyczne i ścisłe to warunek rozwoju mojego kraju, dlatego zwracam się przede wszystkim do politechnik, uniwersytetów rolniczych i medycznych o zwrócenie uwagi na potencjał Rwandy i nawiązanie partnerstw z naszymi uniwersytetami – mówił Anastase Shyaka. Ambasador podkreślił też, że dzisiaj Polska dla Rwandy jest najważniejszym rynkiem edukacji wyższej.
Konieczny lobbing dla nauki
Z kolei prof. Marek Konarzewski, prezes Polskiej Akademii Nauk, w swoim wystąpieniu skupił się na potrzebie niezbędnej współpracy całego środowiska uczelni polskich w kontekście umiędzynarodowienia: – Dziś kluczowa dla rozwoju nauki, rozwoju polskich uniwersytetów jest współpraca między nami, wspólne lobbowanie na rzecz internacjonalizacji. Tylko bowiem dzięki współpracy zaznaczymy swoją obecność w świecie, a efektem stanie się rosnąca liczba studentów z zagranicy na polskich uczelniach.
Prezes Konarzewski podkreślił też, że internacjonalizacja uniwersytetów powinna stać się „chlebem powszednim” nie tylko środowiska akademickiego w Polsce, ale też władz administracyjnych, samorządowych i państwowych. – W normalnym świecie to, co państwo robicie, czyli praca nad internacjonalizacją nauki, szkolnictwa wyższego, jest postrzegane jako istotny element budowania soft power państwa. Dlatego musimy wszyscy lobbować, w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, w placówkach dyplomatycznych, w Ministerstwie Nauki i Edukacji, by w internacjonalizację uniwersytetów włączyły się instytucje państwowe i wspierały ten proces.
Natomiast wiceminister Dariusz Piontkowski z MEiN stwierdził w swoim wystąpieniu w czasie ostatniego dnia obrad w Białymstoku: – Umiędzynarodowienie nie jest celem samym w sobie, ale stanowi warunek podniesienia jakości kształcenia. To szansa na skuteczne dążenie do doskonałości w badaniach i na zwiększenie rozpoznawalności naszej nauki i naszych uczelni. Dlatego w imieniu swoim, pana ministra Przemysława Czarnka i całego Ministerstwa Edukacji i Nauki pragnę państwa zapewnić, że wspieramy i będziemy wspierać umiędzynarodowienie szkolnictwa wyższego, ponieważ jest to w interesie naszego państwa.
IDUB – półmetek programu
Jednym z ciekawych tematów podjętych na XVI konferencji „Studenci Zagraniczni w Polsce” było podsumowanie funkcjonowania programu „Inicjatywa Doskonałości – Uniwersytet Badawczy” w kontekście zwiększenia widzialności polskich uczelni na świecie. W sesji na ten temat, którą moderował prof. Marek Pawełczyk, prorektor z Politechniki Śląskiej, udział wzięli tak znakomici goście, jak: prof. Elżbieta Żądzińska, rektor Uniwersytetu Łódzkiego; prof. Alojzy Nowak, rektor Uniwersytetu Warszawskiego; prof. Krzysztof Zaremba, rektor Politechniki Warszawskiej; prof. Marcin Moniuszko, prorektor ds. nauki i rozwoju, Uniwersytet Medyczny w Białymstoku.
Otwierając sesję, prof. Marek Pawełczyk podkreślił, że rozważanie na temat programu IDUB mieści się w zakresie tematycznym konferencji dotyczącej internacjonalizacji: – Wszak umiędzynarodowienie było jednym z najważniejszych priorytetów tego programu. Doskonałość naukowa nie jest bowiem możliwa bez umiędzynarodowienia.
Rektor UW Alojzy Nowak zauważył jednak: – Jeśli chodzi o Uniwersytet Warszawski, to IDUB nie wpłynął na pozycję uczelni w skali międzynarodowej. Mimo że jakość kształcenia, badań, publikacji i współpracy międzynarodowej uniwersytetu rośnie, wewnątrz wygląda to doskonale właśnie, to nie widać tego na świecie, nawet spadliśmy lub utrzymaliśmy dotychczasowe pozycje w międzynarodowych rankingach. Oznacza to, że nie ma żadnej kompatybilności między tym, co robimy, a tym, jak to w świecie widać. I nad tym właśnie trzeba się mocno zastanowić: co zrobić, żeby nas było bardziej widać.
Z kolei rektor Krzysztof Zaremba wskazał: – My często mówimy o rozpoznawalności jako celu działań, a ja traktuję ją inaczej, jako efekt. Dlatego na naszą rozpoznawalność wpływają np. nasi absolwenci, bo to oni budują obraz naszej uczelni za granicą.
Cytujmy się!
Rektor Nowak wskazał na największą bolączkę polskiej nauki – cytowalność (jej brak). Mówił, że zacząć musimy od siebie: – W rankingach liczy się też cytowalność wewnętrzna, zatem warto, byśmy siebie wzajemnie, oczywiście te najlepsze prace, promowali, bo za to też są przyznawane punkty.
Natomiast za największy „zysk” z programu IDUB prof. Nowak uznał wzrost interdyscyplinarności UW. Inna zaleta to wzrost kultury technicznej obsługi prowadzonych badań. – Wreszcie IDUB bardzo pomaga w umiędzynarodowieniu, przede wszystkim w rozpoznaniu rynku publikacyjnego, w wysyłaniu naukowców, zwłaszcza doktorantów na konferencje naukowe, a w końcu w zapraszaniu badaczy z zewnątrz, albo postdoców, albo badaczy na wizyty studyjne, co w sposób oczywisty ożywia dyskusję naukową.
Granty – sukces czy zobowiązanie?
Prof. Elżbieta Żądzińska, rektor Uniwersytetu Łódzkiego, mówiła o sposobie dystrybuowania środków z programu IDUB na swojej uczelni. To przede wszystkim system grantów, o jakie mogą aplikować naukowcy. – Działań, jakie prowadzimy w ramach programu IDUB, jest bardzo wiele, mnie najbardziej cieszą kontrakty naszych naukowców w projektach badawczych, bo to się świetnie sprawdza. Prof. Żądzińska stwierdziła, że każde środki przeznaczone na naukę przyczyniają się do poprawy jej jakości i widzialności międzynarodowej.
Nieco inne spojrzenie na znaczenie finansowania z programu IDUB wniósł prof. Marcin Moniuszko z UMB, uczelni, która znalazła się tuż „pod kreską” w konkursie. – W Polsce jesteśmy niewolnikami przekonania, że wsparcie finansowe, otrzymanie grantu samo w sobie stanowi sukces. Tymczasem według mnie grant to zobowiązanie, a sukcesem może być dopiero jego dobre wykorzystanie, efekty, jakie się udało osiągnąć. Dlatego prof. Moniuszko podkreślił, że na jego uczelni środki przyznane w ramach programu IDUB zostały wykorzystane nie na łatanie istniejących dziur, a na budowanie strategicznej misji uczelni – tworzenia precyzyjnej medycyny opartej na integracji badań podstawowych z możliwościami wynikającymi z analizy dużych zbiorów danych.
Spotkanie partnerów projektu Incubating Freedom
W czasie konferencji kilkakrotnie wspominany był projekt „INCUBATING FREEDOM for Ukraine – Adapting Women to Digital Economy”, który zainicjowała Fundacja Edukacyjna Perspektywy w Lublinie w grudniu 2022 r. i którego celem jest wyposażenie w umiejętności cyfrowe 30 tys. uchodźczyń z Ukrainy. To projekt, jakiego oficjalnie ze sceny gratulowała Perspektywom Justyna Orłowska, pełnomocnik Prezesa Rady Ministrów ds. GovTech, a w całości temu tematowi poświęcono jedną z popołudniowych sesji równoległych 9 lutego. W czasie popołudniowego spotkania projekt prezentowany był nie tylko jako jeden z pomysłów pomocy Ukrainie, ale też jako element kreowania wizerunku Polski jako międzynarodowego hubu edukacyjnego w zakresie IT.
O współpracę i o wspólną troskę, wspólną akademicką odpowiedzialność za zmieniające się otoczenie uczelni zaapelowała na wstępie tej sesji dr Bianka Siwińska, prezeska Fundacji Edukacyjnej Perspektywy. Dr Siwińska przedstawiła wyniki przeprowadzonej przez Perspektywy ankiety (w grupie 5 tys. Ukrainek), opowiedziała o prowadzonych (wspólnie z UW) staraniach o grant z NCBiR oraz o uruchomieniu szkoleń dla 500 kobiet w ramach współpracy z CISCO. Swoje propozycje konkretnych działań (kursy z umiejętności cyfrowych i językowe, miejsca na studiach czy opieka nad dziećmi) prezentowali obecni na spotkaniu przedstawiciele uczelni, m.in. prof. Marta Kosior-Kazberuk, rektorka Politechniki Białostockiej, prof. Robert Zakrzewski, prorektor ds. studentów i jakości kształcenia Uniwersytetu Łódzkiego, prof. Paweł Strumiłło, prorektor ds. rozwoju Politechniki Łódzkiej, dr hab. Dariusz Czerwiński, prorektor ds. ogólnych i rozwoju Politechniki Lubelskiej, dr hab. Paweł Poszytek, dyrektor Narodowej Agencji Programu Erasmus+, dr inż. Zygmunt Krasiński z Polskiej Izby Gospodarczej Zaawansowanych Technologii, czy Anna Czachorowska-Rybkowska, CSR Head Emea CISCO.
Święto gwiazd umiędzynarodowienia
Przepiękny barokowy Pałac Branickich (siedziba Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku) stał się scenerią wieczornej gali, w czasie której wręczono nagrody przyznane w dwóch konkursach: w VI edycji Nagrody Środowiskowej Gwiazdy Umiędzynarodowienia oraz XIII edycji konkursu Interstudent. Galę uświetnił występ Alicji Grabowskiej z zespołem.
Gala, zgodnie ze słowami dr Bianki Siwińskiej, była celebracją różnorodności, międzynarodowości i otwarcia na świat polskich uczelni. – Nagroda „Gwiazdy Umiędzynarodowienia” to wyraz naszego podziękowania dla tych, których pracy tę otwartość polskiej nauki i szkolnictwa wyższego zawdzięczamy – mówiła dr Siwińska. – Wyróżnieni to osoby, których historiami i pasją chcemy się wszyscy inspirować.
A prof. Arkadiusz Mężyk, przewodniczący Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich podkreślił: – Mieliśmy wielu kandydatów do tej nagrody i wielki problem, kogo uhonorować. Postanowiliśmy wybrać tych, którzy najbardziej błyszczą na firmamencie umiędzynarodowienia polskich uczelni.
Wyróżnieni nagrodą Gwiazdy Umiędzynarodowienia w 2023 r. zostali:
- Wybitna Gwiazda (Distinguished Star) – Mykhailo Zgurovsky, Politechnika Kijowska
- Gwiazda Zarządzania (Management Star) – Anna Jurkowska-Zeidler, Uniwersytet Gdański
- Gwiazda Dyplomacji Publicznej (Public Diplomacy Star) – prof. Piotr Nawrot, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza
- Gwiazda Badań (Research Star) – Dorota Dobija, Akademia Leona Koźmińskiego
- Gwiazda Rozwoju (Development Star) – Magdalena Kudewicz-Kiełtyka, Politechnika Śląska
- Gwiazda Kształcenia (Teaching Star) – Michał Dziekoński, Akademia WSB w Dąbrowie Górniczej
- Gwiazda Marketingu (Marketing Star) – Marta Foryś, Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie
- Wschodząca Gwiazda (Rising Star) – Anna Maria Jarosławska, Politechnika Wrocławska
W konkursie Interstudent zwyciężyli:
- Vitalii Morskyi z Ukrainy (studia licencjackie, Politechnika Rzeszowska)
- Shamiram Shammy Benjamin z USA (studia magisterskie, Uniwersytet Medyczny w Poznaniu)
- Fatma Edemen z Turcji(studia doktoranckie, Uniwersytet Jagielloński)
- Tetiana Bezpalko z Ukrainy (nagroda specjalna, Gdański Uniwersytet Medyczny)
- Amaliya Iskhakova z Uzbekistanu (nagroda specjalna, Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie)
- Anna Caroline Zurbel z Niemiec (nagroda specjalna, Uniwersytet Medyczny w Białymstoku).
Uniwersytety europejskie jako koło zamachowe rozwoju
Jednym z najistotniejszych spotkań w ostatnim dniu konferencji była sesja plenarna pt. „Uniwersytety europejskie – szanse, zagrożenia, kierunki rozwoju”, którą poprowadził prof. Teofil Jesionowski, rektor Politechniki Poznańskiej i lider Uniwersytetu Europejskiego EUNICE. W sesji wzięli udział: prof. Michał Zasada, rektor Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, wiceprzewodniczący KRASP, konsorcjum UNIgreen; dr hab. Krzysztof Wasilewski, prof. PK, prorektor Politechniki Koszalińskiej, konsorcjum EU4DUA; dr inż. Dorota Piotrowska, prof. PŁ, dyrektorka Centrum Współpracy Międzynarodowej, Politechnika Łódzka; konsorcjum ECIU; dr hab. Paweł Poszytek, dyrektor generalny Narodowej Agencji Programu Erasmus+ i Europejskiego Korpusu Solidarności (FRSE).
– Choć na początku z dużym sceptycyzmem podchodziłem do tematu uniwersytetów europejskich, dziś muszę zweryfikować te poglądy, bo liczba instytucji w to zaangażowanych, pomysłów, inicjatyw, które powstały wokół tej idei, jest naprawdę imponująca – zdradził dr hab. Paweł Poszytek. – Dziś to jeden z najgorętszych tematów w zakresie edukacji wyższej i nauki. I choć uniwersytety europejskie mieszczą w sobie to wszystko, co w szkolnictwie wyższym robimy od dawna, to mają być one takim wehikułem, dzięki któremu te rzeczy będą się działy szybciej i sprawniej.
Z kolei dr Dorota Piotrowska tak przedstawiała wizję uniwersytetów europejskich: – Ta idea powstała, by wzmocnić pozycję uniwersytetów, by uczelnie odzyskały swoją siłę, swoją silną rolę nie tylko w transformacjach cyfrowych, zielonych etc, ale też na nowo zaczęły być postrzegane jako miejsca, gdzie powstają innowacje, skąd rzeczywiście „pchana” jest Europa.
Ciekawe spojrzenie na znaczenie konsorcjów europejskich prezentował prof. Krzysztof Wasilewski z Politechniki Koszalińskiej, który mówił: – Jako uczelnia regionalna skupiamy się na praktycznym aspekcie kształcenia i współpracy z biznesem, bo tak postrzegamy swoją główną misję. Dlatego włączyliśmy się w konsorcjum nakierowane na kształcenie dualne z intensywnym udziałem otoczenia społeczno-gospodarczego. To duże wyzwania, ale też duża okazja podzielenia się swoimi doświadczeniami, bo już widzimy, że nie mamy się czego wstydzić.
A prof. Michał Zasada z SGGW jako szansę dla swojej uczelni wynikającą z podpisania umowy o partnerstwie w ramach konsorcjum europejskiego wskazywał: – Nasze deklaracje są bardzo na serio. Z jednej strony wejście do konsorcjum wymusza na nas mocne zmiany, a z drugiej każe nam lobbować za tymi zmianami, przekonywać ministerstwo, że te zmiany takie jak microcredentials nie są przeciwko jakości kształcenia, a właśnie podniosą tę jakość.
Krótkie, ale ważne chwile
Zapraszając na kolejną, XVII konferencję „Studenci Zagraniczni w Polsce”, prof. Teofil Jesionowski, rektor uczelni gospodarza przyszłorocznego spotkania, czyli Politechniki Poznańskiej, zauważył: – Obecna konferencja to była uczta intelektualna, ale też artystyczna i historyczna. Przyznam, że Uniwersytet Medyczny w Białymstoku zawiesił wysoko poprzeczkę, ale będziemy się starali, by kolejne spotkanie wokół umiędzynarodowienia dorównało tegorocznemu.
Natomiast Waldemar Siwiński w czasie sesji końcowej, dziękując wszystkim partnerom konferencji, krótko podsumował: – Liczba rektorów, którzy pojawili się w czasie tego wydarzenia, waga podejmowanych tu tematów, znaczenie reprezentowanych przez naszych dyskutantów uczelni i instytucji – to wszystko jest dla nas bardzo ważne, bo najlepiej świadczy o tym, jak bardzo to spotkanie jest potrzebne.
Konferencję spuentował też prof. Marcin Moniuszko – najpierw poetycko (cytując Mickiewicza: „Krótkie ze sobą spędziliśmy chwile/ Przeszły nam one tak szybko, tak mile”), a potem prozą: – Postawiliśmy sobie wysokie cele związane z tą konferencją, ale poziom interakcji jeszcze przerósł nasze śmiałe oczekiwania. Mamy nadzieję, że w efekcie tego spotkania powstaną wspaniałe i trwałe platformy współpracy.
A Perspektywy, KRASP i Politechnika Poznańska mówią: do zobaczenia już za rok!
Tekst MAGDA TYTUŁA
Uroczysta gala oraz transmisja online zostały zapewnione w ramach projektu pn. "Wrota UMB są zawsze otwarte. Wsparcie rozwoju Welcome Centre i potencjału uczelni do obsługi zagranicznych studentów i naukowców”. Projekt finansowany przez Narodową Agencję Wymiany Akademickiej w ramach Programu Welcome to Poland (2020).